26 maart 2011, Klaske en Coni in Katwijk

Het was een heel gezellige middag in het Museum.

Er waren veel sponsoren en belangstellenden gekome
Klaske heeft veel kunnen vertellen over haar werk in het kindertehuis in Roemenië.

Ook over het succes dat de buitenschoolse opvang is gebleken. De goede reacties van de juffrouw op school, maar ook van de buurt.

Vasili, die nu elke week melk, yoghurt en eieren komt brengen. Ouders die heel blij zijn dat hun kinderen opgevangen worden als zij aan het werk zijn.

Ook dat ze geholpen worden met hun schoolwerk, zodat ze al na een paar weken veel geinteresseerder in de klas zitten, omdat ze de stof beter begrijpen.

Geweldig!

Ook hoorden we dat de houtkachel veel warmte verschaft en zijn vruchten ook financieel afwerpt.

Over een jaar zijn de aanschafkosten eruit, mooi hoor!

Coni en Klaske gaan volgende week maandag weer naar huis met het vliegtuig, omdat de auto, het busje niet meer voldoet. Hij is heel vaak kapot en Klaske durft er geen einden meer mee te rijden. Dat wordt weer een volgend project om een nieuwe personenbus te kunnen realiseren.

Het zou fantastisch zijn als een baas van een bedrijf dit zou kunnen sponsoren. Het hoeft geen ieuwe te zijn, als hij maar goed is en betrouwbaar.......

Na het praatje van Klaske hebben we met zijn allen de film gezien, heel goede indrukken van haar werk daar, van de hulp aan de arme gezinnen in de omtrek.

Kortom het is een zegen dat dit kindertehuis daar in die buurt staat. De mensen van Vinatouri komen er steeds meer achter en worden vriendelijker en behulpzamer.

Dat is geweldig.!

Met de oudste Narcis gaat het ook goed. Hij zit op de kokschool en heeft daat echt zijn pleke gevonden. Hij vindt het heel leuk en doet goed zijn best.

Met de andere kinderen gaat het ook goed, omdat er zoveel kinderen komen, helpen ze hen ook weleens mee met hun huiswerk. Dat is goed, zo leren ze ook om voor hun medemens te zorgen.

Intussen zijn er erg veelmkinderen in de pubertijdleeftijd, wat niet altijd even gemakkelijk is voor Klaske. Maar die heeft heel inventief voorgesteld om een uurtje in de week uit te trekken om eens samen met elkaar de week door te nemen. Dan mag iedereen zijn zegje doen, en het werkt geweldig goed. Iedereen wordt gehoord, maar ook leren ze van elkaar dat hun gedrag niet altijd even goed overkomt. Dat is mooi, zo helpt iedereen mee met de opvoeding.

Na de film hebben we na een hapje en drankje weer afscheid van elkaar genomen.